คำสอนปู่เย็น

suthat jaijangreed

Make a slideshow - it's easy!

ลดบางสิ่ง ทำให้คุณได้บางอย่างมากขึ้น

ลดบางสิ่ง ทำให้คุณได้บางอย่างมากขึ้น
ลดบางอย่าง เพื่อ เพิ่มบางสิ่ง"

หากลดบางอย่างให้น้อยลง คุณจะได้บางสิ่งมากขึ้น

ลดความโกรธให้น้อยลง คุณจะได้สติกลับมามากขึ้น

ลดค่าใช้จ่ายให้น้อยลง คุณจะได้เงินเก็บมากขึ้น

ลดความคิดที่จะหาคนที่ถูกน้อยลง คุณจะได้คำตอบสำหรับทำเรื่องที่ถูกต้องมากขึ้น

ลดการพูดให้น้อยลง คุณจะได้ทำหลายอย่างได้มากขึ้น

คิดถึงคนที่คุณรักให้น้อยลง คุณเข้าใจคนที่คุณรักมากขึ้น

รักตัวเองให้น้อยลง คนอื่นรักคุณมากขึ้น

พูดให้ร้ายคนอื่นให้น้อยลง มีคนพูดถึงคุณในแง่ดีมากขึ้น

แสดงความฉลาดให้น้อยลง คุณได้ความรู้เพิ่มมากขึ้น

ออกนอกบ้านให้น้อยลง คุณได้ความอบอุ่นในครอบครัวมากขึ้น

นอนให้น้อยลง คุณทำหลายอย่างได้มากขึ้น

คิดเรื่องเครียดให้น้อยลง คุณยิ้มได้มากขึ้น

ลดความอายให้น้อยลง คุณได้ความกล้ามากขึ้น

ดูละครให้น้อยลง คุณอ่านหนังสือได้มากขึ้น

คุณวิ่งให้ช้าลง คุณมองเห็นคนข้างหลังมากขึ้น


เชื่อให้น้อยลง คุณมองเห็นอะไรได้มากขึ้น

ลดทิฐิให้น้อยลง คุณรู้จักอภัยมากขึ้น

กระโดดให้น้อยลง คุณเดินได้มั่นคงมากขึ้น

กินให้น้อยลง คุณอิ่มได้มากขึ้น

ก้มหน้าให้น้อยลง คุณมองเห็นได้ไกลขึ้น

พักเหนื่อยให้น้อยลง คุณรู้จักความสบายมากขึ้น

เห็นแก่ตัวให้น้อยลง มีคนรอดชีวิตมากขึ้น

แบกของหนักให้น้อยลง ชีวิตคุณเบามากขึ้น

ทะเลาะกับเด็กให้น้อยลง คุณโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น

ทะเลาะกับผู้ใหญ่ให้น้อยลง คุณได้รับการเอ็นดูมากขึ้น

เป่าลมออกให้น้อยลง คุณสูดลมเข้าได้มากขึ้น

แอบฟังให้น้อยลง คุณได้ยินอะไรมากขึ้น

คุณคิดคำถามให้น้อยลง คุณเห็นคำตอบมากขึ้น


...........แล้วคุณลดอะไรไปบ้างแล้ว............

3 สิ่งดีดีจากใจ.

3 สิ่งที่ควรมีในชีวิตเราคือ
Three undeniable things in your life are. . .

Serenity... //ความสงบ
Honesty... // ความซื่อสัตย์
and Hope.. // ความหวัง

คติธรรม

เชื่อยาก สอนง่าย ไปไหนปากอย่าไว

ใจอย่าเบา เรื่องเก่าอย่ารื้อฟื้น

เรื่องคนอื่นอย่าเอามาคิด อย่าจับให้มั่นคั้นให้ตาย จะผิดหวังเสียใจตลอดชีวิต

Make a free ecard - it's easy!

เก๊กหล่อ ที่ ชลบุรี

พฤษภกาสร อีกกุญชร อันปลดปลง

โททนต์ เสน่งห์คง สำคัญหมาย ในกายมี

นรชาติ ที่วางวาย มลายสิ้น ทั้งอินทรีย์

สถิตย์ทั่ว แต่ชั่วดี ประดับไว้ ในโลกา

เพื่อลูก

พ่อแม่ไม่มี เงินทอง จะกองให้

จงตั้งใจ พากเพียร เรียนหนังสือ

หาวิชา ความรู้ เป็นคู่มือ

เพื่อยึดถือ เป็นเยี่ยง หล่อเลี้ยงกาย

พ่อกับแม่ มีแต่ จะแก่เฒ่า

จะเลี้ยงเจ้า เรื่อยไป นั้นอย่าหมาย

ใช้วิชา ช่วยตน ไปจนตาย

เจ้าสบาย แม่กับพ่อ ก็พอใจ"

พ่อสอนลูก...เรื่องการคบเพื่อน

คนเราเกิดมาไม่มีใครสามารถอยู่ตัวคนเดียวได้ แต่ต่างต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันทั้งนั้น ยิ่งเรารู้จักคนมากเท่าใดก็ยิ่งเป็นคนกว้างขวางและจะเป็นประโยชน์แก่ตัวเราเองมากยิ่งขึ้นเท่านั้น ความสำเร็จทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นทางราชการ ทางการค้า หรือในกิจการส่วนตัว ล้วนขึ้นอยู่กับความกว้างขวางของตัวเราเป็นสำคัญ ฉะนั้นการมีเพื่อนจึงเป็นของจำเป็นที่สุด เราต้องพยายามรู้จักคนให้มากที่สุด เท่าที่จะมากไ้ด้โดยไม่ต้องเลือกว่าใครเป็นใคร แต่ว่าการคบเพื่อนนั้นย่อมมีทั้งคุณและโทษ ฉะนั้นจึงต้องระวังให้มาก

คำว่าเพื่่อนนี้เป็นคำกว้าง เพียงรู้จักชื่่อเสียงพูดจากันก็เรียกว่าเพื่อน รู้จักคุ้นเคยกันก็เรียกว่าเพื่อน นักเรียนร่วมโรงเรียนเดียวกันก็เรียกว่าเพื่อน คนทำงานอยู่ด้วยกันก็เรียกว่าเพื่อน หรือถ้าตะพูดไปแล้ว คนที่รู้จักกันก็มักจะเรียกว่าเพื่อนทั้งนั้น แต่เพื่อให้เข้าใจดีขึ้น พ่อจะขอจำแนกเพื่อนออกเป็น ๓ พวก ดังต่อไปนี้

๑. เพื่อนประเภทที่หนึ่ง ได้แก่ คนรู้จักกัน
๒. เพื่อนประเภทที่สอง ได้แก่ เพื่อนเล่น
๓. เพื่อนประเภทที่สาม ได้แก่ เพื่อนแท้ (หรือมิตร)

๑. เพื่อนประเภทที่หนึ่ง ( คนรู้จักกัน)

คนที่เพียงแต่รู้จักกันนั้นไม่ควรเรียกว่าเพื่อน แต่ถึงจะเรียกก็ไม่เสียหายอะไร เช่น เราพบหน้ากันทุก ๆ วัน จนรู้จักพูดคุยกันเราก็เรียกว่าเพื่อน (เช่นพบกันบนรถประัจำทางหรือในเวลาเดินทางไปโรงเรียนหรือไปทำงาน เช่นนี้ก็เรียกว่าเพื่อน คือเพื่อนร่วมทาง) หรือเวลามีคนแนะนำให้เรารู้จักกับใครคนหนึ่งเราก็พูดคุยกับเขาและในโอกาสต่อมาเมื่อเราพบเขาอีกก็ทักทายกัน เช่นนี้ก็เรียกว่าเพื่อน เพื่อนประเภทนี้เรารู้จักแต่หน้า หรืออาจรู้จักชื่อเสียงและบ้านช่องของเขาก็ได้ แต่เราไม่รู้จักนิสัยใจคอ ยังไม่รู้ประวัติตลอดจนความเป็นอยู่ของเขา เขาอาจเป็นคนดีที่ควรคบ หรืออทจเป็นคนเลวที่ไม่ควรคบก็ได้ ฉะนั้นทางที่ดีแล้วจงอย่าคบเพื่อนประืเภทนี้ให้ใหล้ชิดนัก แต่ให้คบไว้้เพียงฐานะคนรู้จักกันเท่านั้นก่อน เมื่อเราพบปะเพื่อนประเภทนี้เข้าก็ควรทักทายปราศรัยกันพอสมควรตามมารยาทที่ดี และตามลักษณะและชนิดของบุคล ต่อนานไปเมื่อเรารู้จักเข้าดีขึ้นได้เห็นนิสัยใจคอของเขา รู้ประวัติและความเป็นอยู่ของเขาดี และเห็นว่าเขาเป็นคนไม่มีความเสียหายอะไรแล้ว เราจึงค่อยคบเขาเป็นเพื่อนประเภทที่สอง (คือเพื่อนเล่น) และต่อไปถ้าเห็นเขาเป็นคนดีจริง ๆ ทีคนนิยมรักใคร่นับถือเขา และเป็นที่ถูกอัธยาศัยของเราแล้ว ก็อาจคบเขาเป็นเืพื่อนประเภททที่สาม (คือเพื่อนแท้หรือมิตรแท้)

คนรู้จักกัน (คือเพื่อนประเภทที่หนึ่ง) นี้ อาจมีเป็นจำนวนมาก และเราก็ควรรู้จักไว้ให้มาก ๆ ด้วย โดยไม่ต้องเลือกว่าผู้นั้นจะเป็นใคร ชั้นวรรณะใด จะเป็นคนยากดีมีจน หรือจะเป็นคนชาติใด ถาษาใด แม้จะเป็นคนเลว (เช่น พวกเกะกะเกเรเป็นพาาลสันดานชั่ว หรือจะเป็นพวกลักเล็กขโมยน้อยก็ตาม) เพราะถ้าเรารู้จักเขาและทำตัวให้เขาเคารพนับถือแล้ว เราก็จะไม่มีศัตรู ในบางโอกาสและบางกรณีเรายังอาจช่วยหรือเป็นหูเป็นตาให้เราก็ได้ ฉะนั้นพ่อจึงกล้าพูดว่า การคบคนนั้นเป็นประโยชน์แก่ตัวเราทั้งนั้น แต่ข้อสำคัญเราจะต้องรู้จักประมาณตน กล่าวคือ แม้จะเป็นเพียงคนรู้จักก็ตาม แต่เราก็ต้องรู้ว่าใครที่เราควรพูดคุยด้วยอย่างไรและมากน้อยแค่เพียงใ่ด ตามชนิดของบุคคล

๒. เพื่อนประเภทที่สอง ( เพื่อนเล่น)

เพื่่อนประเภทนี้อาจมีมากด้วยกัน คือมาจากเืพื่อนประเภทที่หนึ่งบ้าง เคยเป็นนักเรียนร่วมชั้นหรือร่วมโรงเรียนกันมาบ้าง เคยอยู่ด้วยกันมาบ้าง เคยเล่นมาด้วยกันบ้าง (เช่นเพื่อนในโรงเรียนกินนอน) ฯลฯ เหล่านี้เป็นต้น เมื่อเราเห็นว่าเขาเป็นคนดีพอสมควร ไม่ถึงกับเสียหายอะไร และไม่เป็นที่รังเกียจของสังคมแล้ว แม้เขาจะมีอะไรบกพร่องอยู่บ้าง เราก็อาจคบเขาไว้เป็นเพื่อนเล่น คือเล่นด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน และกินด้วยกันเป็นครั้งคราวได้

เพื่อนประเภทนี้เราจะต้องรู้จักนิสัยใจคอและความเป็นอยู่ของเราดีพอสมควร แม้เราจะเคยกินด้วยกัน นอนด้วยกัน เล่นด้วยกันมา เช่นเพื่่อนนักเรียนกินนินก็ตาม แต่ถ้าเราเห็นว่าเขาเป็นคนเลวและไม่ค่อยมีคนดี ๆ เขาคบค้าสมาคมด้วยแล้ว เราก็ควรตีตัวออกห่าง ให้คบเขาไว้เพียงคนรู้จักอย่างเพื่อนประเภทที่หนึ่งเท่านั้น แต่ถ้าเราเห็นว่าเขาเป็นคนดีจริง มีคนนิยมรักใคร่เขามากและเป็นที่ถูกอัธยาศัยของเราแล้ว เราก็อาจคบเขาเป็นเพื่อนแท้ได้

แม้เราจะคบใครไว้เป็นเพื่อนเล่นก็ตาม แต่เราก็ควรจำกัดขีดขั้นบุคคลว่าควรจะเล่นด้วยกันเที่ยวด้วยกัน กินด้วยกัน มากน้อยและใกล้ชิดแค่ใหน ตามลักษณะและความดีเลวของบุคคล

๓. เพื่อนประเภทที่สาม ( เพื่อนแท้ หรือมิตร)

เพื่อนประเภทนี้หาได้ยากมาก บางทีในชีวิตของคนเราอาจไม่มีเลย หรือมีเพียงคนสองคนเท่านั้นก็ได้ และเพื่อนประเภทนี้ก็ต้องมาจากเพื่่อนประเภทที่หนึ่งและที่สอง ตามลำดับ คือกว่าเราจะคบใครเป็นเพื่อนแท้ได้นั้นเราจะต้องรู้จักกับเขามาเป็นเวลาแรมปี เพราะเราจะต้องรู้จักอุปนิสัยอันแท้จริงของเขาอาจเคยตกทุกข์ได้ยากมาด้วยกัน เคยเห็นอกเห็นใจกันมา และโดยมากคนเราจะมีเพื่อนประเภทนี้ได้ก็ต่อเมื่อเป็นผู้ใหญ่ และได้คบกันมาแล้วนานปี

สิ่งสำคัญ.3

คนเรามีเส้นทางที่เดินไปสูความพึงพอใจ

และความสุขที่ต่างกัน

การที่พวกเขาไม่ได้เดินไปทางเดียวกับคุณ

ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะเดินหลงทาง

สิ่งสำคัญ2

ผมมักบอกลูกๆเสมอว่า

เป็นอะไร...ไม่สำคัญเท่าเป็นสุข

และได้ทำในสิ่งที่ตนรัก

ทำประโยชน์ให้สังคมสักนิดหนึ่งก็ยังดี

ให้ตัวเองมีค่า....แต่ไม่ต้องยิ่งใหญ่

แค่นี้ก็พอแล้ว

สิ่งสำคัญ 1

เรื่องสำคัญที่ผมมักบอกกับลูกๆเสมอ
คือ อย่าประมาท...
ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ...อย่ายอมสูญเสียความสุข
วิธีทำให้คนอื่นรัก...ง่ายมาก
คือ รีบรักคนอื่นเสียก่อนอย่าพูดถึงใครในแง่ร้าย
ถ้าอยากสวย...ยิ้ม !
...สำคัญคือ ผมจะสอนในสิ่งที่ผมสามารถทำได้
โดยให้เขาเห็นตัวอย่าง จากการปฏิบัติของผม
เช่น ไม่โกหก ไม่ลักขโมย
....เมื่อเขาเห็น เขาก็จะทำอย่างเราเอง....